jak jest w areszcie tymczasowym forum

Witam,oto moje pytania: Jestem osobą,która w sprawie męża(konkubenta,ale tak go określam),była przesłuchiwana jako podejrzana w ub roku.Śledztwo w moim wątku zostało umorzone z uwagi na brak dowodów przemawiających na moją niekorzyść.Mąż nie mógł być wtedy przesłuchany jak podejrzany,ponieważ nie można było ustalić jego miejsca pobytu.Teraz jest w areszcie,zatrzymany § Paczka do tymczasowo aresztowanego (odpowiedzi: 1) Witam Mam pytanie odnośnie wysłania paczki z odzieżą do osoby przebywającej w areszcie tymczasowym ,czy mogę wysłać paczkę normalnie czy koniecznie Ale o tym, czy jest winny, czy niewinny, zdecyduje sąd" - napisał w środę rano 1 marca na Facebooku Rafał Trzaskowski. Włodzimierz Karpiński w areszcie. Trzaskowski zawiesił sekretarza Warunki przebywania w tymczasowym areszcie nie mogą uwłaczać godności osoby tymczasowo aresztowanej i nie mogą prowadzić do jej. Reklama. Reklama. dziennik.pl; Kwestię odwiedzin osoby tymczasowo aresztowanej, a taką jest Pani narzeczony, regulują art. 102, 105a i 217 kodeksu karnego wykonawczego. Na podstawie art. 102 w związku z art. 105 kodeksu karnego wykonawczego tymczasowo aresztowany, a także skazany, mają prawo do widzeń z członkami rodziny i z innymi osobami bliskimi. negara arab kecil di teluk persia tts. 23-05-2022 08:07Stalker Magdaleny Ogórek na wolności44-letni Mariusz M. trafił do aresztu za nękanie oraz wysyłanie pogróżek, w których groził śmiercią Magdalenie Ogórek. "Nie mogę cię mieć, to nikt nie będzie cię miał. Zabiję cię" - pisał do prezenterki w wiadomościach. Jego odsiadka skończy się 27 czerwca, po czym zostanie wypuszczony na wolność. Czy Magdalena Ogórek powinna się obawiać?15-01-2022 19:15Trafiła do aresztu za wyłudzenia. Wyszła i zorganizowała nowy przekrętW listopadzie 2021 roku do sądu trafił akt oskarżenia przeciwko Magdalenie S. Kobietą jest główną oskarżoną w sprawie wyłudzeń pożyczek na kwotę ok. 50 mln zł. Okazuje się, że nie jest to jedyna sprawa, w której główną podejrzaną jest Magdalena S. Co więcej, kolejnego przestępstwa kobieta miała dopuścić się, gdy wypuszczono ją z aresztu 17:20Warszawa. Zniszczył fasadę kościoła, jest decyzja ws. wandalaNa fasadzie jednego ze stołecznych kościołów w Boże Narodzenie umieszczono czerwone napisy. Zdarzenie zarejestrowały kamery monitoringu. Sprawca po paru dniach został zatrzymany. Do końca marca pozostanie w areszcie - zdecydował w niedzielę warszawski 00:03Eksperci do premiera: czas na areszt domowyByłoby taniej, prościej i bez nadmiernej dolegliwości dla osób, które czekają na wyrok. Specjaliści zajmujący się wymiarem sprawiedliwości uważają, że należy zmienić prawo i stworzyć możliwość przebywania w areszcie domowym. Główną konsekwencją wynikającą z nieobecności pracownika z powodu tymczasowego aresztowania jest możliwość wygaśnięcia jego stosunku pracy. Czy pracodawca w okresie tymczasowego aresztowania może rozwiązać z pracownikiem umowę? Popełnienie przez pracownika czynu zabronionego, w tym ciężkiego kalibru, czyli przestępstwa, rodzi określone konsekwencje w sferze prawa pracy. Z podejrzeniem jego popełnienia wiąże się możliwość stosowania wobec osoby podejrzanej środków zapobiegawczych przewidzianych w ustawie z 6 czerwca 1997 r. – Kodeks postępowania karnego ( nr 89, poz. 555 ze zm., dalej: Jednym z nich jest tymczasowe aresztowanie, które może być zastosowane niezależnie od tego, że podejrzany jest pracownikiem, na którym spoczywają obowiązki wynikające ze stosunku pracy, jak np. stawienie się w pracy w stanie fizycznej i psychicznej gotowości do jej świadczenia. Podstawy stosowania Tymczasowe aresztowanie może mieć miejsce w sytuacji, gdy zachodzą następujące przesłanki: - zachodzi uzasadniona obawa ucieczki lub ukrywania się oskarżonego, zwłaszcza gdy nie można ustalić jego tożsamości, albo - gdy nie ma on w kraju stałego miejsca pobytu. Polecamy produkt: Kodeks pracy 2016 z komentarzem + poradnik w prezencie Należy zwrócić uwagę, że tymczasowe aresztowanie to izolacyjny środek zapobiegawczy niebędący karą pozbawienia wolności, nie może więc być stosowany w sposób nieograniczony w czasie. Jednak dla wywołania negatywnych dla pracownika skutków wystarczający jest brak stawiennictwa w pracy przez okres trzech miesięcy z tego powodu. Skąd jednak pracodawca ma wiedzieć, że nieobecność zatrudnionego ma związek z tymczasowym aresztowaniem, a nie jest np. skutkiem zaginięcia? Powyższa kwestia nie jest uregulowana w prawie pracy. Z art. 261 par. 3 wynika jednak, że sąd, stosując tymczasowe aresztowanie, ma obowiązek niezwłocznie zawiadomić o tym pracodawcę. Wygaśnięcie stosunku pracy Główną konsekwencją wynikającą z nieobecności pracownika z powodu tymczasowego aresztowania jest możliwość wygaśnięcia jego stosunku pracy. Zgodnie z art. 66 par. 1 ustawy z 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy ( z 2014 r. poz. 1502 ze zm., dalej: umowa o pracę wygasa z mocy prawa wraz z upływem trzech miesięcy nieobecności pracownika w pracy spowodowanej tymczasowym aresztowaniem, chyba że pracodawca wcześniej rozwiązał ją bez wypowiedzenia z winy pracownika. Należy zatem mieć świadomość, że sama czynność, jaką jest wydanie przez sąd postanowienia o tymczasowym aresztowaniu (nawet na trzy miesiące), nie spowoduje natychmiastowego wygaśnięcia stosunku pracy. Tak wskazał Sąd Najwyższy w wyroku z 2 marca 2011 r., sygn. akt II PK 213/10, w którym zwrócił uwagę, że art. 66 par. 1 przewiduje wygaśnięcie umowy o pracę nie z upływem trzech miesięcy od zastosowania wobec pracownika tymczasowego aresztowania, lecz z upływem trzech miesięcy jego nieobecności w pracy z tego powodu. W ocenie sądu jest to istotna różnica, ponieważ biorąc pod uwagę dosłowne brzmienie art. 66 par. 1 dla wygaśnięcia umowy o pracę jest wymagane, aby pracownik z tej przyczyny był nieobecny w pracy przez okres pełnych trzech miesięcy. Jak podkreślił SN, trzymiesięczny okres nieobecności w pracy nie musi się pokrywać z trzymiesięcznym okresem tymczasowego aresztowania. Dopiero z powodu nieobecności pracownika w pracy w związku z tymczasowym aresztowaniem umowny stosunek pracy wygasa w sposób automatyczny. Bez znaczenia jest więc wola stron w tym zakresie, powody, z jakich pracownik został aresztowany, jak i rezultaty postępowania karnego, w związku z którym aresztowanie nastąpiło. Mimo to przez okres trzech miesięcy stosunek pracy trwa niezależnie od tego, że pracownika nie ma w pracy. Wraz z ich upływem rolą pracodawcy będzie tylko formalne stwierdzenie jego wygaśnięcia. Co z terminami Pracodawca, którego pracownik został tymczasowo aresztowany, może mieć problem z ustaleniem początku biegu trzymiesięcznego terminu tego aresztowania. Przepisy kodeksu pracy milczą na ten temat, należy się więc odwołać do art. 263 par. 1 zgodnie z którym w postępowaniu przygotowawczym sąd, stosując tymczasowe aresztowanie, oznacza jego termin na okres nie dłuższy niż trzy miesiące. Zgodnie z art. 265 termin ten rozpoczyna swój bieg od dnia zatrzymania. Trzymiesięczny okres tymczasowego aresztowania, o którym mowa w art. 263 par. 1 z reguły nie będzie stanowił podstawy do stwierdzenia wygaśnięcia umowy o pracę na podstawie art. 66 par. 1 Zazwyczaj bowiem okres trzymiesięcznej nieobecności pracownika w pracy z powodu tymczasowego aresztowania obliczony z wykorzystaniem reguł prawa cywilnego, w szczególności art. 112 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny ( z 2014 r. poz. 121 ze zm.) upłynie już po okresie trzymiesięcznego tymczasowego aresztowania. Z orzecznictwa wynika, że do trzymiesięcznego okresu nieobecności w pracy nie podlegają wliczeniu okresy absencji pracownika z innych przyczyn niż tymczasowe aresztowanie. Sąd Najwyższy w uchwale z 23 lutego 1984 r., sygn. akt III PZP 1/84, wskazał, że upływ trzymiesięcznego pobytu w tymczasowym areszcie przypadający na czas trwania urlopu bezpłatnego udzielonego pracownikowi w związku z pełnieniem funkcji w związkach zawodowych nie powoduje wygaśnięcia umowy o pracę w zakładzie pracy, który udzielił tego urlopu. Rozwiązanie umowy W praktyce może powstać wątpliwość, czy w okresie tymczasowego aresztowania pracodawca może rozwiązać z pracownikiem umowę. W pierwszej kolejności należy podkreślić, że tymczasowe aresztowanie stanowi inną usprawiedliwioną nieobecność w pracy. W związku z tym, zgodnie z art. 41 pracodawca nie ma prawa w tym czasie wypowiedzieć pracownikowi umowy. Warto też zwrócić uwagę na pogląd większej części ekspertów prawa pracy, zgodnie z którym w okresie trzymiesięcznej nieobecności w pracy z powodu tymczasowego aresztowania pracodawca nie może rozwiązać z pracownikiem umowy w trybie art. 53 (bez wypowiedzenia z przyczyn niezawinionych przez pracownika). Nie można jednak wykluczyć sytuacji, w której pracodawca będzie uprawniony do rozwiązania z pracownikiem tymczasowo aresztowanym umowy o pracę bez wypowiedzenia. Przykładem może być dopuszczenie się przez pracownika przestępstwa, które było oczywiste, i jednocześnie dyskwalifikujące z punktu widzenia kontynuowania zatrudnienia na dotychczasowym stanowisku. Zadaj pytanie na FORUM! W przypadku gdy wobec pracownika uchylono areszt tymczasowy przed upływem trzech miesięcy, powinien on podjąć pracę, a pracodawca powinien mu to umożliwić. Formalnie stosunek pracy trwa nadal. Jeśli pomimo zwolnienia z aresztu przed upływem trzech miesięcy pracownik nie zgłosił powrotu do pracy w stanie gotowości do jej wykonywania, pracodawca będzie mógł rozwiązać z nim umowę bez wypowiedzenia z jego winy ze względu na ciężkie naruszenie podstawowych obowiązków pracowniczych. [ramka 1] Ekwiwalent za urlop W sytuacji, gdy stosunek pracy wygasł na skutek trzymiesięcznej nieobecności pracownika w pracy w związku z tymczasowym aresztowaniem, może się pojawić wątpliwość, czy będzie mu przysługiwał ekwiwalent pieniężny za niewykorzystany urlop wypoczynkowy. Powyższa kwestia została poruszona w aktualnej co do zasady uchwale Sądu Najwyższego z 18 lutego 1976 r., sygn. akt I PZP 51/75. Sąd rozpatrzył w niej następujące zagadnienie prawne: czy pracownik, z którym umowa o pracę wygasła w trybie art. 66 par. 1 traci prawo do urlopu wypoczynkowego lub ekwiwalentu za urlop w roku, w którym wygaśnięcie nastąpiło? Sąd Najwyższy uznał, że w takim przypadku pracownik nie traci prawa do urlopu wypoczynkowego za rok, w którym miało miejsce wygaśnięcie stosunku pracy. Zatem w ocenie sądu, skoro wygaśnięcie stosunku pracy w tym przypadku nie skutkuje utratą prawa do urlopu, zatrudniony nie traci również uprawnień do ekwiwalentu pieniężnego z tytułu niewykorzystanego wypoczynku, w sytuacji gdy urlopu tego nie mógł wykorzystać w naturze. Brak wynagrodzenia Tymczasowe aresztowanie powoduje, że pracownik nie ma możliwości świadczenia pracy. Natomiast jedną z podstawowych zasad, jakie odnoszą się do wynagrodzeń pracowniczych, jest ta, że wynagrodzenie przysługuje za pracę wykonaną. Za czas niewykonywania pracy wynagrodzenie będzie się należało, gdy przepisy prawa pracy tak stanowią. Kodeks pracy nie przewiduje jednak wynagrodzenia za okres tymczasowego aresztowania. Oznacza to, że w typowych sytuacjach pracownik osadzony w areszcie nie będzie miał roszczenia o wypłatę pensji. Wyjątki są przewidziane w przepisach szczególnych, np. w pragmatykach służbowych. Przywileje takie wynikają z przepisów o pracownikach samorządowych, o służbie cywilnej czy z Karty nauczyciela. [ramka 2] ? W praktyce często dochodzi do mylenia sytuacji, które stanowią przyczynę wygaśnięcia umowy o pracę na podstawie art. 66 par. 1 Należy więc podkreślić, że powodem wygaśnięcia umowy o pracę na podstawie tego przepisu jest upływ trzech miesięcy nieobecności pracownika w pracy z powodu tymczasowego aresztowania, a nie wydanie postanowienia o trzymiesięcznym okresie tymczasowego aresztu RAMKA 1. Ponowne zatrudnienie pracownika Nie zawsze wygaśnięcie umowy o pracę będzie oznaczało dla pracownika ostateczne pożegnanie się z pracodawcą, u którego był zatrudniony przed tymczasowym aresztowaniem. Artykuł 66 par. 2 kodeksu pracy reguluje bowiem obowiązek pracodawcy do ponownego zatrudnienia pracownika, z którym umowa o pracę wygasła w związku z nieobecnością w pracy z powodu tymczasowego aresztowania. Możliwość taka istnieje pod warunkiem, że: ● postępowanie karne zostało umorzone lub w sprawie zapadł wyrok uniewinniający, ● pracownik w terminie siedmiu dni od uprawomocnienia się tego orzeczenia zgłosił swój powrót do pracy. Zatrudniony powinien mieć świadomość, że jeżeli nie zgłosi się do pracy w powyższym terminie, pracodawca nie będzie miał obowiązku jego ponownego zatrudnienia. Oczywiście może to zrobić, ale będzie to tylko jego dobra wola. Polecamy serwis: Umowa o pracę Mogą jednak wystąpić sytuacje, w których pracownik z powodów niezawinionych nie będzie miał możliwości zachowania siedmiodniowego terminu, np. ciężka choroba uniemożliwiająca poruszanie się. W takiej sytuacji dobrą praktyką będzie poinformowanie pracodawcy w dostępnej formie o chęci kontynuowania zatrudnienia, z jednoczesnym podaniem przyczyny braku stawiennictwa w zakładzie pracy. Przywracając pracownika do pracy, należy pamiętać, że powinno to nastąpić na dotychczasowych warunkach. Odnosi się to zarówno do kwestii zajmowanego stanowiska, jak i wynagrodzenia za pracę. Tylko w wyjątkowych przypadkach odstępstwo od powyższej zasady będzie dopuszczalne. Dla przykładu warto przywołać dość odległą w czasie, ale cały czas aktualną uchwałę Sądu Najwyższego z 19 grudnia 1980 r., sygn. akt I PZP 42/80. Odpowiada ona na pytanie, czy wykonanie obowiązku ponownego zatrudnienia określonego w art. 66 par. 2 wymaga zaproponowania pracownikowi takich samych warunków pracy i płacy, na jakich był zatrudniony przed wygaśnięciem stosunku pracy, czy też dopuszczalne jest zaproponowanie stanowiska, jakie jest aktualnie wolne, mimo że różni się zasadniczo od stanowiska poprzedniego. W odpowiedzi na powyższą kwestię SN podkreślił, że obowiązek ponownego zatrudnienia jest niezależny od możliwości zakładu pracy. W ocenie sądu zakład pracy jest zobowiązany ponownie zatrudnić pracownika na stanowisku dotychczasowym, równorzędnym lub innym zgodnym z jego kwalifikacjami, odpowiadającym w zasadzie poprzednim warunkom wynagrodzenia, pod warunkiem, że szczególne okoliczności nie stoją temu na przeszkodzie. Należy pamiętać, że przepisów dotyczących ponownego zatrudnienia pracownika, w sytuacji gdy zapadł wyrok uniewinniający i zgłosił on powrót do pracy w terminie siedmiu dni od jego uprawomocnienia się, nie stosuje się, gdy: ● postępowanie karne umorzono z powodu przedawnienia albo amnestii, ● w razie warunkowego umorzenia postępowania. RAMKA 2. Odmienności w pragmatykach służbowych 1. Pracownicy samorządowi i służba cywilna W przypadku tymczasowego aresztowania pracownika samorządowego albo członka korpusu służby cywilnej ich stosunek pracy ulega zawieszeniu z mocy prawa. W okresie zawieszenia otrzymują oni jednak płacę w wysokości połowy wynagrodzenia przysługującego przed aresztowaniem. W razie umorzenia postępowania karnego albo wydania wyroku uniewinniającego pracodawca musi wypłacić pozostałą część wynagrodzenia. Nie dotyczy to jednak warunkowego umorzenia postępowania. 2. Nauczyciele Dyrektor szkoły oraz nauczyciel mogą zostać zawieszeni w pełnieniu obowiązków w razie ich tymczasowego aresztowania lub pozbawienia wolności w związku z postępowaniem karnym. Wynagrodzenie zasadnicze nauczyciela w tym okresie ulega ograniczeniu najwyżej do połowy, w zależności od jego stanu rodzinnego. Obniżka następuje od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło zawieszenie. W okresie tym nie przysługują również dodatki oraz wynagrodzenie za godziny ponadwymiarowe. Jeżeli postępowanie dyscyplinarne lub karne zakończy się umorzeniem z braku dowodów winy albo wydaniem orzeczenia lub wyroku uniewinniającego, nauczycielowi należy zwrócić zatrzymane kwoty wynagrodzenia. Oprac. KTop Sebastian Kryczka ekspert ds. prawa pracy Podstawa prawna Art. 35 ustawy z 21 listopada 2008 r. o pracownikach samorządowych ( z 2014 r. poz. 1202 ze zm.). Art. 68 ustawy z 21 listopada 2008 r. o służbie cywilnej ( z 2014 r. poz. 1111 ze zm.). Art. 83 ustawy z 26 stycznia 1982 r. – Karta nauczyciela ( z 2014 r. poz. 191 ze zm.). Dołącz do nas na Facebooku! Wersję do odsłuchania poniższego wpisu możesz znaleźć w tym miejscu : KRĄG PRZESTĘPSTWA # 11 Co grozi za załamanie kwarantanny. ************************************************ W Polsce jest stan epidemii spowodowanej koronawirusem. Część z nas przebywa w kwarantannie. Jest to dość dolegliwe. Zrozumiałe są zatem pokusy, aby z kwarantanny zrezygnować, tym bardziej, że pogoda sprzyja spacerom. Czym jest kwarantanna dowiesz […] Informacje o rozprzestrzenianiu się Koronawirusa (COVID – 19) na świecie dopływające z każdej niemalże strony popchnęły mnie do stworzenia tego wpisu. Czy światowa pandemia będzie miała wpływ na los tysięcy aresztowanych w Polsce? SĄDY WSTRZYMUJĄ ROZPOZNANIE SPRAW Od dnia 13 marca do końca miesiąca (na razie) wszystkie sądy wstrzymują procedowanie na rozprawach oraz posiedzeniach jawnych. […] Kilka lat temu byłem obrońcą w procesie, jakich są dziesiątki tysięcy w calej Polsce. Pomagałem panu Arturowi uniknąć kary więzienia. Za co ? O tym poniżej. Wówczas się udało. Wczoraj po raz drugi poprosił mnie o pomoc, tym razem dzwonił z aresztu. HISTORIA ARTURA Artur jest takim jak ja i ty, zwykłym – nie to […] Wersję poniższego wpisu do odsłuchania możesz znaleźć w ramach podcastu „KRĄG PRZESTĘPSTWA” tutaj. _____________________ W ostatnim wpisie Schutzhaftbefehl wyjaśniłem, że policja nie ma prawa sama zastosować tymczasowego aresztowania. Zapytasz – jak to? Przecież ciągle się słyszy, że „policja zatrzymała” jakąś tam osobę i ktoś tam przebywa w”policyjnym areszcie„. Już spieszę z wyjaśnieniami. ARESZT ARESZTOWI NIE […] Zapewne słyszałeś historię dziennikarza Kamila Durczoka. Otóż mężczyzna uniknął tymczasowego aresztowania związanego z jego nie do końca trzeźwą podróżą samochodem przez pół Polski. Nieco informacji możesz znaleźć w moich wcześniejszych wpisach: KAMIL D. i jego niesamowite BMW ; PORĘCZENIE ZA ARESZT . Sąd Okręgowy w Piotrkowie Trybunalskim nie uwzględnił zażalenia prokuratora na decyzję sądu rejonowego, który odmówił […] Gość gość Zgłoś Udostępnij Pomocy! Mój narzeczony został aresztowany w Szwecji! jak moge sie z nim skontaktować? czy jest jakaś szansa?Konsulat nie udziela mi żadnych informacji! nie wiem gdzie jest w areszcie , nie wiem do kogo mam pisać...Pomocy.... Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach 2 miesiące temu... Gość Sylwkaa Zgłoś Udostępnij Jeśli jest tymczasowo aresztowany to sprawe bada prokurator wiec do niegotrzeba sie udać lub złożyć pisemny wniosek o udostępnienie widzeniapowiem tak przejdz sie do prokuratora wswoim miescie i zapytaj gdzie maszprosić o to widzenie i jak sie dowiedzieć gdzie teraz odbywa aresztzreszta powinien dostać do domu pismo o tymczasowym aresz a na nim powinnobyc podane gdzie jest zaznaczam ze prokurator moze odmówić ci widzenia comozesz też zaskarżyc mi sie udało jade do brata jako jedyna chodzilamtyle az mi dali tzreba pokazac im ze ci zalezy ps;i jeszcze jedno jeslijestes strona w sprawie lub swiadkiem w sprawie narzyczonego to raczej niedostaniesz widzenia jesli jednak nie to nie powinno to stanowic wiekszegoproblemy tylko pokaz ze ci zalezy pozdrawim serdecznie:-) Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach 1 rok później... Gość gość Zgłoś Udostępnij prokurator który prpw. sprawe męża nie udziela widzen jua od 3 mies. ale czy przy wyjątkowej sytuacji takiej jak śmiesć brata morze pozbawic kontaktu z oskarzonym w ce poimformowania go o tym prosze o odpowiec kogos kto z Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Gość gość Zgłoś Udostępnij prokurator który prpw. sprawe męża nie udziela widzen jua od 3 mies. ale czy przy wyjątkowej sytuacji takiej jak śmiesć brata morze pozbawic kontaktu z oskarzonym w ce poimformowania go o tym prosze o odpowiec kogos kto z Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach 9 miesięcy temu... Gość Natalia Zgłoś Udostępnij Mój konkubent jest tymczasowo aresztowany. Miał list gończy wystawiony przez prokuraturę w Poznaniu i Sąd w Zabrzu. Czy chcą iść do niego na widzenie muszę mieć zgodę z obu instytucji? Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach 1 rok później... Gość gość Zgłoś Udostępnij Mój narzeczony przebywa w areszcie śledczym dostałam zgode od prokuratora , akta poszły do sadu i pisałam pisemna prozbe o widzenia i jej nie uzyskałam dlaczego ? Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Gość gość Zgłoś Udostępnij Mój narzeczony przebywa w areszcie śledczym dostałam zgode od prokuratora , akta poszły do sadu i pisałam pisemna prozbe o widzenia i jej nie uzyskałam dlaczego ? Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Gość gość Zgłoś Udostępnij Mój narzeczony przebywa w areszcie śledczym dostałam zgode od prokuratora , akta poszły do sadu i pisałam pisemna prozbe o widzenia i jej nie uzyskałam dlaczego ? Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Gość gość Zgłoś Udostępnij Mój narzeczony przebywa w areszcie śledczym dostałam zgode od prokuratora , akta poszły do sadu i pisałam pisemna prozbe o widzenia i jej nie uzyskałam dlaczego ? Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Gość gość Zgłoś Udostępnij Mój narzeczony przebywa w areszcie śledczym dostałam zgode od prokuratora , akta poszły do sadu i pisałam pisemna prozbe o widzenia i jej nie uzyskałam dlaczego ? Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Gość gość Zgłoś Udostępnij Mój narzeczony przebywa w areszcie śledczym dostałam zgode od prokuratora , akta poszły do sadu i pisałam pisemna prozbe o widzenia i jej nie uzyskałam dlaczego ? Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Gość gość Zgłoś Udostępnij Mój narzeczony przebywa w areszcie śledczym dostałam zgode od prokuratora , akta poszły do sadu i pisałam pisemna prozbe o widzenia i jej nie uzyskałam dlaczego ? Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Gość gość Zgłoś Udostępnij Mój narzeczony przebywa w areszcie śledczym dostałam zgode od prokuratora , akta poszły do sadu i pisałam pisemna prozbe o widzenia i jej nie uzyskałam dlaczego ? Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Gość gość Zgłoś Udostępnij Mój narzeczony przebywa w areszcie śledczym dostałam zgode od prokuratora , akta poszły do sadu i pisałam pisemna prozbe o widzenia i jej nie uzyskałam dlaczego ? Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Gość nie dostaje widzeń od sadu Zgłoś Udostępnij Mój narzeczony Przebywa w Areszcie śledczym w Poznaniu od Lipca. Więc poszłam do Pana prokuratora po zgodę i ją dostawałam aż akta nie poszły do Sądu od tego momentu nie dostałam jeszcze zgody na widzenie minie niedługo 3 tygodnie. Jeżeli Prokurator dał akta do sądu już mi nie może dać widzenia , jeżeli Listy są cenzurowane Przez niego ? co ja mogę w tej sytuacji zrobić ? Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Gość gość Zgłoś Udostępnij Proszę dokładnie przeczytać powyższy artykuł, jest tam wiele wyjaśnione. Jest Pani narzeczoną, a więc w zasadzie obcą osobą dla aresztowanego i to może być jedną z przyczyn, dla której nie dostaje pozwolenia na widzenie. Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach 2 tygodnie później... Gość nie dostaje widzeń Zgłoś Udostępnij ja rozumiem , ale wcześniej normalnie dostawałam widzenia od prokuratora i nawet co 7 dni więć naprawde nie rozumiem. a mojego narzeczonym adwokatem nie moge się dogadać wieć może widzi pani jeszcze inne rozwiązanie ? Nawed nie ma jak napisać skargi na sąd bo nie podlega zażalenie. Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Gość nie dostaje widzeń Zgłoś Udostępnij ja rozumiem , ale wcześniej normalnie dostawałam widzenia od prokuratora i nawet co 7 dni więć naprawde nie rozumiem. a mojego narzeczonym adwokatem nie moge się dogadać wieć może widzi pani jeszcze inne rozwiązanie ? Nawed nie ma jak napisać skargi na sąd bo nie podlega zażalenie. Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Gość gość Zgłoś Udostępnij i chciałabym dodać że moj narzeczony nie ma nikogo oprucz mnie bo jego rodzice nie żyją , a rodzina nie mieszka tutaj i nie ma wogole z nią kontaktu , a rodzeństwa też nie ma . więć ja jestem jako jedyną osoba najbliższą. Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Gość gość Zgłoś Udostępnij i chciałabym dodać że moj narzeczony nie ma nikogo oprucz mnie bo jego rodzice nie żyją , a rodzina nie mieszka tutaj i nie ma wogole z nią kontaktu , a rodzeństwa też nie ma . więć ja jestem jako jedyną osoba najbliższą. Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Gość gość Zgłoś Udostępnij i chciałabym dodać że moj narzeczony nie ma nikogo oprucz mnie bo jego rodzice nie żyją , a rodzina nie mieszka tutaj i nie ma wogole z nią kontaktu , a rodzeństwa też nie ma . więć ja jestem jako jedyną osoba najbliższą. Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach 2 lata później... Gość Majka Zgłoś Udostępnij Moja przyjaciółka została zatrzymana na 3mce jak mogę się dowiedzieć gdzie odsiaduje karę więzienną i jak mogę się skontaktować z nią np tel albo ubiegać się o widzenie Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Gość Majka Gość Gość Zgłoś Udostępnij Moja przyjaciółka została zatrzymana na 3mce jak mogę się dowiedzieć gdzie odsiaduje karę więzienną i jak mogę się skontaktować z nią np tel albo ubiegać się o widzenieO widzenie możesz wystąpić do prokuratora. Jeśli jednak jesteś dla aresztowanej tylko przyjaciółką, to raczej nie dostaniesz zezwolenia na widzenie. Taki przywilej ma tylko najbliższa rodzina i to też nie zawsze. Zależy za co dostała areszt, jeśli za jakieś grube przewinienie, to nie dopuszczą do niej nikogo, żeby nie utrudniać śledztwa. Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Tymczasowe aresztowanie (potocznie areszt) – najbardziej dotkliwy ze środków zapobiegawczych stosowanych wobec podejrzanego lub oskarżonego w toku postępowania karnego, polegający na osadzeniu go w stałym miejscu (areszcie śledczym), w izolacji od świata zewnętrznego. Zakres ograniczenia wolności[edytuj | edytuj kod] Tymczasowe aresztowanie, ze względu na swój izolacyjny charakter jest dużo bardziej dotkliwe dla osadzonego, niż pobyt w więzieniu dla skazanych. Aresztowani nie mają, w przeciwieństwie do skazanych, prawa do przepustek, a rozmowy telefoniczne są kontrolowane przez administracje aresztu śledczego i na numery dozwolone przez organ dysponujący. Ich korespondencja jest cenzurowana przez organ śledczy, co powoduje niejednokrotnie wielotygodniowe opóźnienia poczty. Widzenia z najbliższymi uzależnione są od zgody organu dysponującego (prokuratora lub sądu). W niektórych krajach (Norwegia, Szwecja, Ukraina) z tych powodów, po zapadnięciu wyroku sądowego, zalicza się okres tymczasowego aresztowania do ogólnego wymiaru kary pozbawienia wolności w proporcji 1:1,5 lub 1:2[1][2][3][potrzebny przypis][4]. Decyzja o tymczasowym aresztowaniu[edytuj | edytuj kod] O tymczasowym aresztowaniu rozstrzyga sąd na wniosek prokuratora[5], kierując się potrzebą zapewnienia prawidłowego biegu postępowania. Na etapie postępowania przygotowawczego tymczasowe aresztowanie może zostać uchylone lub zmienione na łagodniejszy środek zapobiegawczy także przez prokuratora[6]. Sąd oznacza okres tymczasowego aresztowania, który w zasadzie nie może przekraczać trzech miesięcy (art. 263 § 1). Na postanowienie sądu w przedmiocie zastosowania tymczasowego aresztowania przysługuje zażalenie. W razie potrzeby prokurator może wystąpić o przedłużenie na kolejny okres, który w sumie nie powinien przekroczyć roku (art. 263 § 2). Dotyczy to postępowania przygotowawczego, po skierowaniu do sądu aktu oskarżenia, sąd może nadal utrzymać tymczasowe aresztowanie, tak jednak, aby łączny czas tymczasowego aresztowania nie przekroczył 24 miesięcy (art. 263 § 3). Jednak w szczególnych wypadkach sąd apelacyjny może, na wniosek prokuratora, ten okres przedłużać powyżej 2 lat, teoretycznie bez limitu czasowego (art. 263 § 4)[7]. Rekordem jest „areszt tymczasowy” trwający dwanaście lat i trzy miesiące[8][9]. Sytuacja w Polsce[edytuj | edytuj kod] W Polsce tymczasowe aresztowanie powinno nastąpić tylko wtedy, gdy zebrane dowody wskazują na „duże prawdopodobieństwo”, że oskarżony popełnił przestępstwo[10]. W praktyce jest on nagminnie nadużywany[11]. Osobny artykuł: Areszt wydobywczy. Tymczasowe aresztowanie, zgodnie z kodeksem postępowania karnego, nie powinno być stosowane, gdy wystarczy inny środek zapobiegawczy. Pomimo to środek ten jest w Polsce nadużywany[12], o czym świadczą liczne przegrane przez Polskę sprawy przed Europejskim Trybunałem Praw Człowieka oraz wystąpienie tegoż z 2007 do władz polskich[13][14]. Stosowanie przepisów o aresztowaniu tymczasowym, które powinno być wyjątkiem od reguły, ma charakter „blankietowy” i jest stosowane w sposób mechaniczny[15]. Senator RP Dorota Arciszewska-Mielewczyk w oświadczeniu skierowanym do ministra sprawiedliwości Zbigniewa Ziobry stwierdziła W 2004 r. do sądów wpłynęło 38200 wniosków o zastosowanie tymczasowego aresztowania, z czego uwzględniono około 90%! Ponadto, jak wskazują szacunkowe dane, niemal 20% osób tymczasowo aresztowanych przebywa w więziennej celi ponad dwa lata. Nierzadko tak długi areszt jest efektem niekompetencji prokuratorów oraz automatycznego przedłużania aresztu przez sądy, bez wnikania w meritum sprawy. Adwokat Michał Tomczak wskazuje jednak, że w wielu przypadkach w okresie tymczasowego aresztowania prokuratura nie podejmuje faktycznie żadnych czynności lub są one niezwykle przewlekłe[17]. W jednej z rekordowych pod tym względem sprawie Adama Kauczora sądy w Katowicach podtrzymywały areszt tymczasowy przez siedem lat i dziesięć miesięcy (od lutego 2000 do listopada 2007). Z zebranych w trakcie postępowania przed Europejskim Trybunałem Praw Człowieka danych wynikało, że w 12% tymczasowych aresztowań ich czas wynosił od 1 do 2 lat, a w 2,5% przypadków przekraczał dwa lata. Równocześnie ETPC wskazał, że naruszenie Konwencji w sprawie Kauczora „wywodzi się z szerszego problemu, który wiąże się ze złym funkcjonowaniem polskiego wymiaru sprawiedliwości”[18]. W sprawie Czesława Kowalczyka[19] areszt tymczasowy był przedłużany łącznie 12 i pół roku[9]. W tej sprawie był również wydany wyrok ETPC, korzystny dla poszkodowanego. Ostatecznie w 2011 roku Kowalczyk został uniewinniony od zarzutu postawionego w 1999 roku[20]. W 2012 roku media nagłośniły sprawę Mariana Wegera, który w areszcie „tymczasowym” w Lublinie jest przetrzymywany bez postawienia zarzutów od 2003 roku, czyli łącznie 9 lat[21]. W 2011 Zgromadzenie Parlamentarne Rady Europy w rezolucji skrytykowało Polskę za ignorowanie obowiązku wykonywania orzeczeń Trybunału Praw Człowieka w zakresie przewlekłości postępowań sądowych oraz nadużywania aresztów tymczasowych[22], zaliczając Polskę do grupy dziewięciu krajów, które ignorują obowiązek wdrażania wyroków ETPC do swojego porządku prawnego[23]. Tendencja stosowania aresztu tymczasowego w sprawach gospodarczych od 2006 roku stopniowo się poprawia – sądy w tych sprawach częściej orzekają inne środki niż areszt tymczasowy. W 2006 roku w sprawach gospodarczych areszt tymczasowy zastosowano wobec 177 osób, w 2008 wobec 75, w 2011 wobec 30[24]. Równocześnie wzrastają kwoty odszkodowań z tytułu niesłusznego aresztowania – w 2009 niesłuszne skazania, aresztowania, zatrzymania i stosowanie innych środków zabezpieczających kosztowały Skarb Państwa 5,3 mln zł, w 2010 – 11,3 mln, a w 2011 – 14,5 mln zł[25]. W 2015 roku po raz kolejny kontrowersje wzbudziła sprawa Macieja Dobrowolskiego, który w trakcie śledztwa i procesu spędził w areszcie tymczasowym ponad 40 miesięcy oskarżony o przemyt narkotyków jedynie na podstawie zeznań jednego świadka[26]. Raport HRW z 2017 zwrócił uwagę na to, że w Polsce tymczasowe aresztowanie ma ekscesowy charakter[27]. Helsińska Fundacja Praw Człowieka zwróciła uwagę na przypadek osoby, której areszt tymczasowy był wznawiany 29 razy. W rezultacie osoba ta była pozbawiona wolności przez niemal 8 lat bez postawienia jakichkolwiek zarzutów. Praktyka aresztów tymczasowych jest kontynuowana, pomimo wyroku ETPCz i licznych upomnień nawiązujących do Europejskiej Konwencji Praw Człowieka[28][29]. Sytuacja w Niemczech[edytuj | edytuj kod] Untersuchungshaft (dosł. areszt śledczy) stosuje się, jeżeli zaistnieją dwie przesłanki: bezpośrednie podejrzenie popełnienia przestępstwa (dringender Tatverdacht); jedna z określonych w ustawie materialnych przyczyn zastosowania aresztu (Haftgrund) – § 112 ust. 2 StPO: obwiniony uciekł lub się ukrywa, istnieje niebezpieczeństwo ucieczki obwinionego przed postępowaniem karnym (Fluchtgefahr), zachowanie obwinionego stwarza podejrzenie, że będzie on: niszczył, zmieniał, usuwał, ukrywał lub fałszował dowody, wpływał w niedozwolony sposób na współobwinionych, świadków, biegłych, nakłaniał do takiego postępowania inne osoby (Verdunkelungsgefahr). Zobacz też[edytuj | edytuj kod] wymiar sprawiedliwości w Polsce dozór policyjny areszt wydobywczy Przypisy[edytuj | edytuj kod] ↑ Olga Sitarz, Anna Jaworska-Wieloch, Prawa osób tymczasowo aresztowanych na tle uprawnień przysługujących osobom odbywającym karę pozbawienia wolności. ↑ Projekt ustawy nr 3413 na stronie Rady Najwyższej Ukrainy. Rada Najwyższa Ukrainy, 2015. ↑ J. Brylak, Tymczasowe aresztowanie – uwagi de lege lata i de lege ferenda, „Wojskowy Przegląd Prawniczy”, nr 4, 2008, s. 94 [dostęp 2020-02-06]. ↑ W Polsce o zaliczać czas aresztowania na poczet nakazuje art. 63 Kodeksu Karnego (Zaliczanie okresu rzeczywistego pozbawienia wolności na poczet kary) ↑ Art. 250 § 1 ( z 2022 r. poz. 1375) ↑ Art. 253 § 2 ( z 2022 r. poz. 1375) ↑ Art. 263 § 4b: Przedłużenia stosowania tymczasowego aresztowania, o którym mowa w § 4, nie stosuje się w odniesieniu do terminu określonego w § 2, gdy kara realnie grożąca oskarżonemu za zarzucane mu przestępstwo nie przekroczy 3 lat pozbawienia wolności, a w stosunku do terminu wskazanego w § 3, gdy nie przekroczy ona 5 lat pozbawienia wolności, chyba że konieczność takiego przedłużenia jest spowodowana celowym przewlekaniem postępowania przez oskarżonego. ↑ „Oskarżono mnie, że strzelam ludziom w głowy za pieniądze” - Magazyn TVN24 ↑ a b Pismo RPO w sprawie tymczasowego aresztowania Cz. K. (RPO-633462-II/09/PS). Rzecznik Prawo Obywatelskich, 2011. [dostęp 2012-10-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-04-25)]. ↑ Art. 249 § 1 ( z 2022 r. poz. 1375). Zgodnie z art. 258 Tymczasowe aresztowanie i pozostałe środki zapobiegawcze można stosować, jeżeli zachodzi: 1) uzasadniona obawa ucieczki lub ukrycia się oskarżonego, zwłaszcza wtedy, gdy nie można ustalić jego tożsamości albo nie ma on w kraju stałego miejsca pobytu 2) uzasadniona obawa, że oskarżony będzie nakłaniał do składania fałszywych zeznań lub wyjaśnień albo w inny bezprawny sposób utrudniał postępowanie karne. § 2. Wobec oskarżonego, któremu zarzucono popełnienie zbrodni lub występku zagrożonego karą pozbawienia wolności, której górna granica wynosi co najmniej 8 lat, albo którego sąd pierwszej instancji skazał na karę pozbawienia wolności wyższą niż 3 lata, obawy utrudniania prawidłowego toku postępowania, o których mowa w § 1, uzasadniające stosowanie środka zapobiegawczego, mogą wynikać także z surowości grożącej oskarżonemu kary. § 3. Środek zapobiegawczy można wyjątkowo zastosować także wtedy, gdy zachodzi uzasadniona obawa, że oskarżony, któremu zarzucono popełnienie zbrodni lub umyślnego występku, popełni przestępstwo przeciwko życiu, zdrowiu lub bezpieczeństwu powszechnemu, zwłaszcza gdy popełnieniem takiego przestępstwa groził. ↑ „Sądy orzekające - na wniosek prokuratora - o stosowaniu tymczasowego aresztowania , nie są zobowiązane do przeprowadzenia jakiegokolwiek sformalizowanego rozumowania dla wykazania, jak rozumiane jest przez sędziów „duże prawdopodobieństwo”. W większości przypadków jak się wydaje, owo duże prawdopodobieństwo jest rozumiane najzupełniej literacko, by nie powiedzieć, frywolnie. W przeciwieństwie na przykład do procedur finansowych, w ramach których wprowadzane są ścisłe reguły rozumowania (tak zwane testy) ani prokurator składający wniosek ani sąd wydający postanowienie o pozbawieniu wolności nie jest zobligowany do żadnych konkretnych intelektualnych procedur, udzielenia odpowiedzi na pytania, skonkretyzowania dowodów, na które się powołuje.”, za:=Michał Tomczak: Domniemanie niewinności. Rzeczpospolita, 2013. [dostęp 2013-03-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-03-29)]. ↑ Ewa Siedlecka, Nie sztuka aresztować, 5 grudnia 2005 [zarchiwizowane z adresu 2010-09-11]. ↑ Strasburg: Polska szafuje aresztami. ↑ Areszt w letnie, piątkowe popołudnie. Rzeczpospolita, 2010. [dostęp 2013-08-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-06-05)]. ↑ Kosztowne tymczasowe aresztowanie. 2008. ↑ Diariusz Senatu RP nr 15, VI kadencja, Senat RP [zarchiwizowane z adresu 2007-01-20]. ↑ „Praktyka stosowania tymczasowego aresztowania jest taka, że prokuratura po zastosowaniu tymczasowego aresztowania przez sąd zazwyczaj dochodzi do przekonania, że wypełniła swój obowiązek i nierzadko nie podejmuje żadnych innych czynności, podnosząc jedynie ogólnie, o konieczności kontynuowania śledztwa. Bardzo często w okresie, gdy podejrzany jest pozbawiony wolności – prokuratura nie robi literalnie nic.”, za: Michał Tomczak: Domniemanie niewinności. Rzeczpospolita, 2013. [dostęp 2013-03-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-03-29)]. ↑ Sprawa Kauczor przeciwko Polsce (Skarga nr 45219/06), Ministerstwo Sprawiedliwości RP, 3 lutego 2009 [zarchiwizowane z adresu 2011-04-24]. ↑ Anna Śmigulec: Głupia sprawa. Gazeta Wyborcza, 2014. ↑ Łukasz Kłos, Gdańsk: Uniewinniony od zarzutu zabójstwa. W areszcie spędził ponad 12 lat, Dziennik Bałtycki, 21 sierpnia 2012 [zarchiwizowane z adresu 2013-05-03]. ↑ Czy przedsiębiorca może w Polsce przesiedzieć DZIEWIĘĆ lat w areszcie, kiedy łączny maksymalny wyrok może wynieść OSIEM lat?. W Polityce, 2012. ↑ Rada Europy gani Polskę. Rzeczpospolita, 2011. ↑ Janusz Zagórski: Wymiar sprawiedliwości na cenzurowanym. Rzeczpospolita, 2011. ↑ „PB”: Biznesmen rzadziej siedzi, 23 stycznia 2012 [zarchiwizowane z adresu 2012-01-26]. ↑ Miliony za niesłuszne więzienie. Rzeczpospolita, 2012. ↑ Kara bez wyroku. Wirtualna Polska, 9 września 2015. ↑ Autor zbiorczy: World Report 2017. Stany Zjednoczone: Human Rights Watch, 12 stycznia 2017, s. 32. ISBN 978-1-60980-734-4. ↑ Pre-Trial Detention Can Last 8 Years in Poland (ang.). [dostęp 2017-03-23]. ↑ Helsińska Fundacja Praw Człowieka: Czy tymczasowe aresztowanie może trwać prawie 8 lat? Opinia HFPC (pol.). [dostęp 2019-02-14]. Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod] Tymczasowe aresztowanie. Czy faktycznie tymczasowe? Jakie są przesłanki stosowania tymczasowego aresztowania?

jak jest w areszcie tymczasowym forum